Historia

Zgoda na budowę pierwszego kościoła w miejscowości wydana została w dniu 24 maja 1547 r. Parafia p.w. św. Stanisława Biskupa Męczennika w Nowym Lubielu erygowana została przez biskupa płockiego Andrzeja Noskowskiego w dniu 9 września 1547 r. Fundatorem kościoła i parafii była Anna Nowodworska, właścicielka wsi Lubiel. Świątynia spłonęła w dniu 17 lipca 1775 r., niemniej już dwa lata później na jej miejscu stanął drugi w kolejności kościół, którego fundatorem był jeden z kolejnych właścicieli Lubiela, podstoli różański Adam Nowodworski.

Kościół przetrwał do 1890 r., kiedy miejscowy proboszcz, ks. Józef Dmochowski, przystąpił do budowy większej świątyni. Stary budynek kościoła obudowano nowymi ścianami oraz dachem i rozebrano dopiero wówczas, gdy nowa świątynia była już ukończona. Miało to miejsce w dniu 9 listopada 1890 r. W tym samym okresie zbudowano również na przykościelnym terenie otoczonym betonowym, ażurowym ogrodzeniem na kamiennym fundamencie z kamienia polnego, drewnianą dzwonnicę. Również drewniana plebania położona na północny-wschód od kościoła zbudowana została nieco później, ok. 1926 r. (prawdopodobnie w l. 1924-1928). Dzwonnica bez uszkodzeń przetrwała obie wojny światowe, gruntownie remontowana była w 2 poł. l. 90. XX w.

Opis

Drewniana dzwonnica, na planie kwadratu, wykonana został w konstrukcji słupowej, wzmocnionej ryglami i zastrzałami, z zewnątrz oszalowana pionowymi deskami, z oblistwowaniem, posadowiona na wykonanym z kamienia polnego, otynkowanym fundamencie. Bryła jednoprzestrzenna nakryta dachem namiotowym, pokrytym blachą, zwieńczonym cebulastym hełmem z krzyżem. W każdej elewacji umieszczone po dwa otwory dzwonowe w formie stojącego prostokąta przesłonięte drewnianą żaluzją. Budynek dwukondygnacyjny, ze stropem rozdzielającym kondygnacje na wysokości 3,5 m. Wejście usytuowane zostało w ścianie północnej. Wewnątrz, w górnej kondygnacji usytuowana została konstrukcja wykonana z bali drewnianych podtrzymujących trzy dzwony. Podłogę stanowi wylewka cementowa. Na górną kondygnację prowadzą drewniane, drabiniaste schody.

Obiekt dostępny podczas mszy oraz po uprzednim umówieniu się z proboszczem parafii w Nowym Lubielu.

Oprac. Jerzy Szałygin, OT NID w Warszawie, 13.02.2019 r.