Budynek od ulicy dzieliło ogrodzenie z bramą wjazdową na podwórko. 

W południowej części działki wzniesiono domek dla ogrodnika opiekującego się ogrodem otaczającym willę i zajmującym znaczną część terenu. W r. 1924 willa została przebudowana. 

Po II wojnie światowej przez środek działki wytyczono alejkę prowadzącą do szkoły sąsiadującej z posesją od wschodu. Tym samym teren został podzielony na dwie niezależne części. Nasadzenia w ogrodzie zredukowano do kilku drzew i krzewów.

W budynku działały różne urzędy i instytucje, obecnie mieści się tu siedziba Fundacji dr. Edwarda Otto, organizująca imprezy kulturalne, szczególnie o charakterze muzycznym. Domek ogrodnika nie ma stałego użytkownika.

Opis

Zespół willowy położony jest w centrum miasta, na wschód od Ratusza. 

Działka, którą zajmuje, ma kształt nieregularnego czworoboku. W jej północnej części umiejscowiony jest budynek główny, w południowej, oddzielony trawnikami ( dawnym ogrodem) oraz przejściem do szkoły znajduje się domek ogrodnika.

Willę zrealizowano na planie prostokąta. Bryła ma wysokość dwóch kondygnacji w części frontowej (zachodniej) oraz jednej kondygnacji w partii ogrodowej (wschodniej), jest w większości podpiwniczona. Wyższa część budynku zwieńczona jest dachem mansardowym, parterowa trójspadowym. Dom ogrodnika zbudowano na planie prostokąta. Jest to obiekt jednokondygnacyjny, podpiwniczony, kryty dachem pulpitowym.

Willa wzniesiona została z cegły pełnej, jest obustronnie otynkowana. Posiada drewnianą więźbę dachową, stropy drewniane i sklepienia odcinkowe na belkach stalowych. Dach pokrywa dachówka. Domek ogrodnika również zbudowano z cegły ceramicznej pełnej, nie został jednak otynkowany. Obramienia otworów i narożników sporządzono z piaskowca. Posiada drewnianą więźbę dachową.

Elewację frontową budynku głównego stanowi elewacja zachodnia. Jest pięcioosiowa, piętrowa, z wysokim mansardowym dachem, zakomponowana symetrycznie. Centralną oś tworzy ganek, na dachu którego umieszczono balkon z kamienną balustradą. Prowadzą do niego drzwi balkonowe na pierwszym piętrze, w osi tej mieszczą się dwa wąskie otwory okienne. Całość wieńczy dekoracyjnie wycięty szczyt z niewielkim półkolistym otworem okiennym poddasza. Wszystkie pozostałe otwory okienne i drzwiowe tej elewacji mają kształt prostokątny. W centralnej części elewacji ogrodowej- południowej umieszczony jest taras z ażurową balustradą oraz schodami ujętymi w dwa kamienne spływy wolutowe, prowadzącymi na teren dawnego ogrodu. Elewacja wschodnia posiada dwa niewielkie otwory okienne. Elewacja północna zakomponowana jest niesymetrycznie, jej zachodnią część tworzy partia dwukondygnacyjna skrzydła frontowego, pozostała część jest jednokondygnacyjna.

W domu ogrodnika rolę fasady pełni elewacja zachodnia. Jest ona jednoosiowa, niesymetryczna a otwór drzwiowy jest nieco przesunięty. Jedyny otwór okienny umieszczony został w elewacji północnej. Narożniki elewacji i otwory zdobią obramienia z piaskowca, Ściany na wysokości 2/3 muru zdobi kamienny gzyms.

Obiekt dostępny od wewnątrz po telefonicznym uzgodnieniu, od zewnątrz dostępny. 

Oprac. Anna Michalska, OT NID w Łodzi, 15-12-2017 r.