dworzec PKP - Zabytek.pl
Adres
Sulików, Dworcowa 19
Lokalizacja
woj. dolnośląskie, pow. zgorzelecki, gm. Sulików
Na uwagę zasługuje umiejętne wpisanie eleganckiej sylwetki dworca w krajobraz, zdominowany przez pobliskie wzgórze o nazwie Ognista, a także ściśle podporządkowanie formy budynku pełnionej roli.
Historia
Budynek powstały w 1927 r. według projektu wrocławskiego architekta Adolfa Radinga przy obecnej linii kolejowej nr 290 jako dworzec osobowo-towarowy. W 2 poł. XX w. dokonano nieznacznych zmian: wymieniono część stolarki, niektóre okna i drzwi przyziemia wtórnie opatrzono metalowymi kratami oraz zmieniono kolorystykę elewacji. Obiekt jest obecnie częściowo nieużytkowany i zaniedbany.
Opis
Zlokalizowany peryferyjnie w północnej części miasta, w zachodniej pierzei ulicy. Utrzymany w stylu funkcjonalistycznym, wolnostojący, murowany z cegły z elementami z żelazobetonu. Wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta, równolegle do torowiska. Bryła rozczłonkowana, stosunkowo niska i zakomponowana horyzontalnie, złożona z trzech odmiennie kształtowanych elementów zestawionych w jednej linii: dwukondygnacyjnego trzonu oraz jednokondygnacyjnej, wzniesionej na wysokim cokole części magazynowej od północy i parterowego aneksu południowego. W partii trzonu od zachodu cylindryczny, parterowy ryzalit z balkonem o pełnej balustradzie w części górnej. Magazyn od wschodu i zachodu poprzedzony drewnianymi rampami wyładowczymi na wysokości cokołu. Obiekt nakryty zespołem niemal płaskich dachów o mocno wysuniętych krawędziach połaci: w partii trzonu czterospadowym, w partii skrzydła północnego dwuspadowym i w aneksie południowym dachem pulpitowym. Elewacje tynkowane, w strefie piętra budynku głównego rytmizowane poziomymi listwami, ujmującymi pas okien. Wejście główne od południa, w łukowato rozglifionej niszy, opatrzone płaskim, betonowym okapem. Pozostałe otwory drzwiowe w wąskich listwowych obramieniach. Skrzydło północne z szerokimi, pojedynczymi otworami bramnymi w elewacji wschodniej i zachodniej, opatrzonymi przesuwnymi, dwuskrzydłowymi wrotami. Otwory okienne budynku prostokątne, o zróżnicowanych proporcjach i rozmiarach, ujęte w wąskie obramienia tynkowe. W elewacji północnej trzonu (od strony torowiska) seria okien, rozdzielonych szerokimi, pionowymi listwami. W strefie piętra okna leżące. Stolarka typu krosnowego, w części o nietypowych podziałach kwaterowych. Wnętrze obiektu podzielone na część spedycyjną, salę obsługi podróżnych i poczekalnię oraz pomieszczenia obsługi technicznej. Na pietrze pierwotnie mieszkanie i biuro zawiadowcy stacji, obecnie nieużytkowane.
Dostępność obiektu dla zwiedzających
Budynek dostępny wyłącznie z zewnątrz.
Piotr Roczek, 19.10.2017 r.
Rodzaj: infrastruktura kolejowa
Styl architektoniczny: modernistyczny
Materiał budowy:
nieznana
Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków
Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_02_BK.370175, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_02_BK.144706