Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

zespół kościoła parafialnego pw. Świętej Trójcy - Zabytek.pl

zespół kościoła parafialnego pw. Świętej Trójcy


kościół przełom XVIII/XIX w. Babice

Adres
Babice, 25

Lokalizacja
woj. podkarpackie, pow. przemyski, gm. Krzywcza

Zespół kościoła w Babicach stanowi przykład późnobarokowego założenia kościelno-plebańskiego.

Wyróżnia się dwoma wieżowymi dzwonnicami usytuowanymi w narożach frontowego ogrodzenia kościoła tworząc reprezentacyjną oprawę dla stosunkowo wąskiej jednoosiowej fasady kościoła. Oryginalne wyposażenie fundowane przez właścicieli Babic dopełnia i podnosi wartości zabytkowe obiektu.

Historia obiektu

Zespół kościelny obejmuje kościół z dwiema dzwonnicami otoczone murem łącznie ze starodrzewem oraz plebanię po przeciwnej stronie drogi.

Z końcem XV w. istniał w Babicach filialny kościół pw. św. Katarzyny fundacji wojewody ruskiego i starosty przemyskiego, Stanisława Kmity z Wiśnicza, właściciela miejscowych dóbr. W 1508 r. bp przemyski Maciej Drzewicki zatwierdził fundację i erygował parafię uposażoną przez Kmitę pw. św. Stanisława i Wszystkich Świętych.  Kościół spłonął w 1726 r. Istniejący kościół murowany zbudowany został w latach 1792-1794 r. dzięki hojności Jerzego i Katarzyny Pinińskich i konsekrowany pw. Trójcy Przenajświętszej. W roku 1860 kościół był remontowany staraniem Eustachego Dembińskiego. W 1886 r. pożar zniszczył dach świątyni, okna, część sklepienia oraz wystroju wewnętrznego. W wyniku przeprowadzonych prac remontowych staraniem ks. Jana Karapińskiego kościół zyskał nowy dach z sygnaturką oraz fronton. Pracom remontowym poddane zostały również dzwonnice wzniesione zapewne w czasie budowy kościoła. W 1904 r. ponownie odnowiono elewację świątyni i odmalowano ołtarze, a w 1934 r. wymieniono pokrycie dachu z dachówki na blachę. W roku 1951 wymieniono stolarkę okienną drewnianą na metalową. W latach 90. XX w. i pocz. XXI w. przeprowadzono kompleksowy remont kościoła wraz z wyposażeniem oraz remont dzwonnic i muru ogrodzeniowego.

Budowę plebanii, wchodzącej w skład zespołu, rozpoczęto w 1804 r., lecz w 1808 r. pożar strawił nie ukończony jeszcze obiekt. Prace przy budowie zakończono rok później. Na pocz. XXI w. plebania została kompleksowo odresturowana wraz z adaptacją poddasza na cele mieszkalne.

Opis obiektu

Zespół kościelno-plebański położony jest przy drodze z Przemyśla do Domaradza, w pn. części Babic, w niedalekim sąsiedztwie dawnego placu rynkowego. Kościół usytuowany jest na parceli wyznaczonej murem ogrodzeniowym, flankowanym od zach. dwiema wieżami - dzwonnicami, obejmującym także stare lipy – pomniki przyrody. Po drugiej stronie drogi zlokalizowane są zabudowania plebańskie.

Kościół orientowany, wymurowany jest z cegły i kamienia, gładko otynkowany, jednoprzestrzenny z węższym nieco od nawy prezbiterium oraz dwiema przybudówkami po bokach, zakrystią i składzikiem. Pod prezbiterium znajduje się krypta.  Nawa i prezbiterium są tej samej wysokości, lecz dwuspadowy dach nad nawą, z wieżyczką na sygnaturkę i ażurową latarnią, jest wyższy od dachu trójspadowego nad prezbiterium. Przybudówki kryte są również dachami trójspadowymi.

Elewacja frontowa dwukondygnacjowa, rozdzielona pasem belkowania wspartym na pilastrach. Górna, z owalnym oknem w polu, zwieńczona jest wolutowym szczytem zamkniętym tympanonem. Nad portalem wejściowym wnęka z figurą św. Józefa. Elewacje boczne jednokondygnacjowe rozczłonkowane są pilastrami i przeprute prostokątnymi oknami o segmentowym zamknięciu.

Korpus nawowy kryty sklepieniem kolebkowym z lunetami, otwarty do prezbiterium półkoliście, gdzie sklepienie krzyżowe rozdzielone podwójnymi gurtami. Od zachodu chór muzyczny wsparty na filarach i rozpięty na trzech przęsłach sklepień żaglastych, rozdzielonych gurtami.

Wyposażenie późnobarokowe kościoła stanowią ołtarz główny z cudownym obrazem Matki Bożej, dwa ołtarze boczne, chrzcielnica, ambona w kształcie okrętu, liczne obrazy, m. in. z wizerunkami fundatorów kościoła.

Kościół otoczony jest kamienno-ceglanym i otynkowanym murem, z przęseł rozdzielonych słupkami, łączącym od frontu dwie okazałe dzwonnice. Założone na rzucie kwadratu, dwukondynacjowe, oflankwane w narożach pilastrami dźwigającymi gierowany gzyms. Dachy namiotowe, lekko wybrzuszone w osiach ponad gierowanym gzymsem, zwieńczone są krzyżami na wysokich cokołach.

Plebania murowana z cegły, na kamiennym cokole, założona na rzucie prostokąta, jednokondygnacyjna, kryta dachem czterospadowym z kalenicą. Elewacja frontowa siedmioosiowa, centralnie ganek wsparty na dwóch słupach. Naroża ścian ujęte lizenami. Dach kryty dachówką.

Dostępność obiektu dla zwiedzających. Dostęp do zabytku ograniczony. Obiekt dostępny z zewnątrz. Ewentualna możliwość zwiedzania po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym.

Autor noty: opr. Jadwiga Stęchły, OT NID w Rzeszowie, 05-01-2017 r.