Kościół pozostawał ruiną do 1983 r.

Historia

Wieś Wilczkowice założona na prawie niemieckim wzmiankowana była już w 1285 r. Od 1296 r. prawo patronackie do wsi przeszło na siostry klaryski z Wrocławia. Z tą datą wiązana jest też budowa pierwszego kościoła. Ok. 1520 r. świątynia została odebrana katolikom i przekazana gminie ewangelickiej. Od 1678 r. ponownie rzymsko-katolicka, ale jedynie do 1707 r. Ewangelikom służy ponownie do 1711 a następnie w latach 1742-1945. Wieś natomiast pozostawała własnością klarysek do 1810 r. W 1945 r. kościół uległ poważnemu zniszczeniu, zachowały się jedynie mury obwodowe i 2 kondygnacje wieży. W 1980 r. E. Ratajczak wykonał ekspertyzę techniczną obiektu a w 1981 r.  E. Małachowicz  projekt odbudowy, którą rozpoczęto w 1983 r. Kolejny remont przeprowadzono w latach 1990-1994.

Opis

Kościół usytuowany na wsch. krańcu wsi, orientowany, otoczony cmentarzem. Murowany z kamienia łamanego, jednonawowy. Założony na planie prostokąta z węższym, jednoprzęsłowym prezbiterium zamkniętym prosto, z niewielką zakrystią od północy i kwadratową, trzykondygnacyjną wieżą od zachodu, kryty dachami dwuspadowymi. Nad prezbiterium znajduje się sklepienie krzyżowo-żebrowe, nad nawą płaski strop żelbetowy, w zakrystii kolebka. Elewacje kamienne, w wieży od 2. kondygnacji ceglane, tynkowane, częściowo odeskowane. W zach. elewacji wieży kamienny gotycki portal ostrołukowy. Otwory okienne wieży prostokątne, nawy zamknięte łukiem ostrym. We wnętrzu zachowane fragmenty gotyckiej polichromii: w podłuczu tęczy medaliony z ośmioma popiersiami. Z wyposażenia zachowały się barokowy ołtarz i ambona z 2. poł. XVII w.

Dostępny podczas nabożeństw.

Opr. Teresa Przydróżna, OT NID we Wrocławiu, 18-02-2016 r.