Jednonawowy kościół o schemacie późnogotyckiej świątyni, w najstarszej części pochodzący z 1532 roku, z wieżą z 1760 roku oraz rokokowym wyposażeniem zachował z nieznacznymi przekształceniami formę z okresu powstania. Na cmentarzu usytuowana dzwonnica z XVIII wieku.

Historia

Wieś Blizanów powstała pod koniec XIII wieku. Najpierw była własnością książęcą a następnie królewską zarządzaną przez starostów. Około 1760 roku Blizanów z nadania królewskiego przeszedł w ręce kasztelana rogozińskiego Maksymiliana Molskiego. Kościół w Blizanowie wzmiankowany po raz pierwszy był ok. 1380 roku, kiedy to wspomina się o uposażeniu świątyni przez księcia Przemysława. W 1532 roku wzniesiono drewniany jednosalowy kościół, który stanowi część obecnej świątyni. Od 1568 roku do końca XVI w. znajdował się w rękach Braci Czeskich. Około 1610-11 dobudowano do kościoła od północy kaplicę pw. św. Tekli. W l. 1730-60 powstała wieża kościoła i boczna kruchta. W tymże czasie wykonano gruntowną restaurację kościoła, nadając mu obecną formę. Z tego okresu pochodzi prawdopodobnie polichromia kościoła oraz obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem fundacji kasztelanowej Molskiej. Na 2 poł. XVIII w. należy datować powstanie drewnianej dzwonnicy. W l. 1875-85 odnotowany został kolejny remont kościoła. Ostatnie remonty kościoła miały miejsce w 1988 i 1990 roku.

Opis

Wieś Blizanów położona jest 17 km na pn. od Kalisza, przy szosie Pleszew-Stawiszyn. Kościół parafialny usytuowany jest na wzniesieniu w pd.-zach. części wsi. Na południe od kościoła, za murem usytuowana jest murowana plebania. Teren wokół kościoła na rzucie nieregularnego wieloboku, na którym usytuowany cmentarz ze starodrzewem, ogrodzony drewnianym płotem na betonowej podmurówce. Słupki bramne wykonane z cegły, otynkowane. Po południowej stronie kościoła postawiono drewnianą dzwonnicę o konstrukcji słupowej, oszalowaną, dwukondygnacyjną o namiotowym dachu pokrytym gontem. Orientowaną świątynię w Blizanowie wzniesiono w konstrukcji zrębowej opartej na podmurówce z kamienia. Wieża o konstrukcji słupowej. Ściany kościoła na zewnątrz oszalowane. Wieża o konstrukcji słupowej, oszalowana. Kościół jednonawowy, z nieco węższym, trójbocznie zamkniętym prezbiterium, do którego od północy prowadzi wejście do zakrystii. Od zachodu, węższa od korpusu wieża na rzucie kwadratu z kruchtą w przyziemiu. Nawa i prezbiterium kryte dwuspadowymi dachami o jednej kalenicy. Zakrystia nakryta dachem pulpitowym utworzonym przez przedłużenie północnej połaci dachu prezbiterium. Kaplica z dachem namiotowym, czteropołaciowym, zakończonym iglicą z kulą i krzyżem. Dach kruchty bocznej ze znacznym spadkiem. Dachy kościoła kryte gontem. Wieża z dachem czteropołaciowym, krytym blachą, z ośmioboczną latarnią zwieńczoną cebulastym hełmem z kulą i krzyżem. W korpusie nawowym otwory okienne rozmieszczone symetrycznie o formie wydłużonych stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście. W prezbiterium trzy okulusy. Okna drewniane, przeszklone szkłem białym i kolorowym. Drzwi drewniane dwu- i jednoskrzydłowe, klepkowe.

Wnętrze kościoła jednoprzestrzenne, z nieco podwyższonym prezbiterium. Całość nakryta płaskim, drewnianym stropem. Chór muzyczny wsparty na profilowanych słupach. W ścianie wschodniej, za ołtarzem głównym, drzwi prowadzące do zakrystii, która znajduje się w zamknięciu prezbiterium. Wyposażenie kościoła w przewadze rokokowe powstałe po poł. XVIII w., w tym ołtarze główny oraz dwa boczne. Umieszczono na nich rzeźby świętych oraz Matki Boskiej Częstochowskiej w sukience srebrnej fundacji Anny Molskiej. Z tego samego okresu pochodzą konfesjonał, dwie ławy i klęcznik.

Kościół dostępny do zwiedzania z zewnątrz. Zwiedzanie wnętrza po uzgodnieniu w biurze parafialnym.

Oprac. Teresa Palacz, 01-03-2018 r.