Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

areszt policyjny - Zabytek.pl

areszt policyjny


budynek użyteczności publicznej 1929 - 1930 Legnica

Adres
Legnica, Ignacego Daszyńskiego 18

Lokalizacja
woj. dolnośląskie, pow. Legnica, gm. Legnica

Architektura budynku aresztu jest wyjątkowym w skali Legnicy przykładem architektury ekspresjonistycznej z charakterystycznym dla tego stylu w architekturze lat 20. XX w. połączeniem tradycji i dekoracyjności. Użycie cegły oraz nawiązanie do stylu gotyku odczytywano bowiem wówczas jako przejaw narodowej sztuki budowlanej. Fasada aresztu stanowi znakomity i unikalny w regionie przykład architecture parlante. Na Śląsku istnieje zaledwie kilka przykładów tego typu architektury ekspresjonistycznej: dawny budynek Okręgowego Urzędu Poczty Rzeszy, obecnie siedziba Rejonowych Urzędów Poczty Polskiej przy ul. Z. Krasińskiego 1-9 we Wrocławiu wzniesiony w latach 1926-1929 według projektu Lothara Neumanna czy gmach dawnego Prezydium Policji we Wrocławiu, obecnie Komenda Wojewódzka Policji przy ul. Podwale 31-33 we Wrocławiu, wzniesiony w latach 1925-27 a zaprojektowany przez Rudolfa Fernholza. 

Historia

Budynek aresztu policyjnego wraz z siedzibą posterunku w Legnicy (do 1945 r. – Liegnitz), przy obecnej ul. I. Daszyńskiego powstał w latach 1929-1930 według projektu ówczesnego miejskiego radcy budowlanego Paula Oehlmanna – autora projektów również innych monumentalnych gmachów Legnicy, m.in. Nowego Ratusza (wzn. 1902-1905 r., obecnie Urząd Miasta). Po 1945 r. w budynku znajdował się areszt śledczy, noclegownia oraz hotel pracowniczy PKP. Obecnie obiekt nie jest użytkowany.

Opis

Budynek wzniesiony został we wschodniej pierzei ulicy, w miejscu wyburzonej dziewiętnastowiecznej kamienicy. Jest to obiekt murowany z cegły, dwuskrzydłowy, założony na rzucie zbliżonym do litery L. Elewacje opracowane w cegle, z ceglanym i kamiennym detalem. 7-osiowa fasada budynku aresztu zamyka ślepą uliczkę, której pierzeję tworzą elewacje sąsiadujących z aresztem kamienic. Na osi fasady mieści się brama wjazdowa ujęta granitowymi, szerokimi ciosami. Fasada z kamiennym cokołem, artykułowana jest pionowymi, wąskimi niszami, w których mieszczą się wąskie okna, zwieńczona została kamiennym, szerokim gzymsem i ażurową balustradą. Brama wjazdowa prowadzi do sieni, której ściany oraz sufit opracowane zostały dekoracyjnie, w postaci ceglanych, ostrołukowych nisz i elementów romboidalnych; sufit sieni – z pseudokasetonami. Sień rozdziela dwie części budynku – południową z celami dla więźniów oraz północną - administracyjną. Wnętrze budynku potraktowane zostało bardzo utylitarnie; wystrój wnętrz ogranicza się do indywidualnie zaprojektowanych balustrad klatek schodowych. Od południa do budynku przylega czworoboczny dziedziniec otoczony wysokim, ceglanym, pełnym murem.

Zabytek niedostępny.

Oprac. Bogna Oszczanowska, OT NID we Wrocławiu, 19.01.2016 r.

Rodzaj: budynek użyteczności publicznej

Styl architektoniczny: modernistyczny

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_02_BK.105245, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_02_BK.219195