Miejsce pochówku zaznaczała najczęściej tzw. Boża Męka – zazwyczaj figura Chrystusa upadającego pod krzyżem. Epidemie, czyli “morowe powietrze”, często nawiedzały Kęty. Jedną z przyczyn było niestaranne grzebanie zwłok na przykościelnych cmentarzach; drugą przechodzące przez Kęty lub odpoczywające w mieście wojska, które przynosiły ze sobą choroby wywołujące epidemie. W Kętach były dwie Boże Męki. Jedna przy obecnej ul. Kleparz, a druga znajduje się przy alei cmentarnej prowadzącej z ul. Mickiewicza na Cmentarz Komunalny. Ustna opowieść przekazuje informacje, że chowani tu byli zmarli na zarazę w 1831 r. Obecna murowana kapliczka została zbudowana w pierwszej połowie XIX w. Z ośmiu płaskorzeźb z 1869 r. do dziś przetrwała tylko jedna.