Wzniesiony w stylu charakterystycznym dla lokalnego budownictwa mieszkalnego z os. ćw. XIX w. Zabytkowe, drewniane domy lanckorońskie powstały przeważnie w latach 1868-1872. Są to obiekty drewniane, zrębowe, parterowe, nakryte dachami naczółkowymi w wydatnymi okapami, krytymi gontami (obecnie dachówką ceramiczną).

Historia

Dom wzniesiony został w 1871 r. Należał do Stefanii Półczyńskiej. W 2. poł. XX w. był własnością gminy, a od 1989 r. stanowił własność prywatną i do końca 1.ćw. XXI w.  był nieużytkowany. Około 2016 r. obiekt został gruntownie wyremontowany ze znaczną wymianą drewnianej i murowanej substancji materiałowo-technicznej.

Opis

Dom położony jest w zwartym ciągu zabudowy północno-zachodniej części ul. Świętokrzyskiej, w pobliżu rynku. Budynek drewniany, konstrukcji zrębowej, częściowo oszalowany, parterowy, na planie prostokąta, szerokofrontowy, symetryczny, z sienią przechodnią, pierwotnie dwutraktowy (obecnie układ wnętrza przekształcony). Od południa posadowiony jest na wysokim, kamiennym podpiwniczeniu. Zrąb ułożony z płazów w zwęgłowaniach związanych na jaskółczy ogon i uszczelnionych warkoczami z wiórów drewna.  Piwnica kamienna, sklepiona kolebkowo. Dach dwuspadowy z naczółkiem w szczycie, z wydatnymi, nadwieszonymi nad ścianami profilowanymi okapami, kryty dachówką. W połaciach dachowych facjaty. Facjata frontowa poprzedzona jest balkonem z drewnianą, ażurowaną balustradą. Odrzwia wejścia frontowego zamknięte są górą łukiem koszowym. Brama wejścia drewniana, dwuskrzydłowa, nowa. Okna nowe, skrzynkowe, dwuskrzydłowe, sześciokwaterowe. 

Dostępny z zewnątrz

oprac. Tadeusz Śledzikowski, OT NID w Krakowie, 09-06-2021 r.

Bibliografia

• Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, T.1. Województwo krakowskie, z. 14. Powiat wadowicki, oprac. J. Szablowski, Warszawa 1953.
• Zinkow J., Wokół Kalwarii Zebrzydowskiej i Lanckorony, Kalwaria Zebrzydowska 2000.
• Siemionow A., Ziemia Wadowicka, Wadowice 1984.
• Karta ewidencyjna zabytków architektury i budownictwa, Lanckorona, dom ul. Świętokrzyska nr 110, oprac. T. Śledzikowski 2001.