Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół parafialny - Zabytek.pl

kościół parafialny


kościół przełom XIII/XIV w. Frydman

Adres
Frydman

Lokalizacja
woj. małopolskie, pow. nowotarski, gm. Łapsze Niżne

Kościół gotycki, przebudowany w dobie baroku, o najciekawszej architekturze na Zamagurzu Spiskim.

Historia

Parafia we Frydmanie erygowana był prawdopodobnie w XI w. Najstarsza świątynia, romańska, istnieć mogła w XII w. Potwierdzić by to mogły detale romańskie - małe romańskie okienko we wsch. ścianie zakrystii oraz mała kamienna główka na elewacji. Obecny kościół pochodzi z przełomu XIII/XIV w. W 1587 r. przejęty został przez luteran, w rękach których pozostawał do 1640 r. Kościół odnawiany był gruntownie w latach 1640-1642 i w 1683 r. Wg tradycji data ta wiązana jest z wizytą i nabożeństwem dziękczynnym odbytym we Frydmanie przez powracającego spod Wiednia króla Jana III Sobieskiego. W 1708 r. kościół został uszkodzony przez pożar, a jego gruntowną odbudowę przeprowadzono w roku 1750 (odbudowa dachów, odnowa wnętrza w latach 1751-1757). W 1760 r. kościół otoczono murem z bramkami i zbudowano dzwonnicę. W 1764 r. wybudowano kaplicę MB Karmelitańskiej. W 1783 r. pożar strawił dachy kościoła i wieżę. Kolejne prace remontowe były w latach 1826, 1909 i 1936. W latach 1971-1978 odnowiono i wzmocniono mury kościoła i attykę wieży.

Opis

Kościół położony jest w środkowej części wsi, pośrodku historycznego nawsia, na niewielkim wywyższeniu, po południowej stronie przepływającej nieopodal młynówki. Kościół w najstarszych partiach gotycki, w wiekach późniejszych przebudowany w duchu baroku - odmianie spisko-słowacko-czeskiej. Złożony jest z prostokątnej nawy i dwuprzęsłowego prezbiterium, zamkniętego wielobocznie, do którego od północy przylega zakrystia. Do nawy od zachodu przylega wieża, a od północy ośmioboczna kaplica. Wieża na planie kwadratu, ok. 1600 r. została zwieńczona attyką. Kościół na zewnątrz opięty jest jednouskokowymi przyporami i nakryty dachem dwuspadowym o wspólnej kalenicy z wieżyczką na sygnaturkę. Murowany z kamienia, tynkowany, dachy siodłowe kryte blachą. Sklepienie prezbiterium krzyżowo-żebrowe, dwuprzęsłowe, nad nawą sklepienia kolebkowe. Elewacje o gładkich tynkach, zwieńczone płytkim gzymsem podokapowym. Otwory okienne bez obramień. W wieży, w kondygnacji dzwonnej półkoliste otwory okienne o kamiennych obramieniach. Późnobarokowe wyposażenie kościoła z lat 1751-1757 stanowi jednolity zespół. Składają się nań: ołtarze, ambona, której baldachim zespolony jest belką tęczową, konfesjonały oraz nieco późniejszy chór muzyczny. W murowanym ogrodzeniu otaczającym kościół znajdują się dzwonnica i kapliczki - bramki, zbudowane w 1760 r., murowane, tynkowane.

Kościół dostępny przez cały rok.

Oprac. Stanisław Kołodziejski, NID OT Kraków, 02.10.2014 r.

Dane obiektu zostały uzupełnione przez użytkownika Andrzej Kwasik.

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_12_BK.196239, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_12_BK.372897