Historia

Pierwsza siedziba w Drwalewicach powstała ok. poł. XVI w., prawdopodobnie z fundacji rodziny von Unruh. Był to dwór obronny, po którym zachowały się relikty w partii piwnic obecnego pałacu. Majątek wielokrotnie zmieniał właścicieli, a siedziba przechodziła modernizacje i przebudowy, m.in. w 1791 r. Obecna neogotycka forma pałacu to efekt remontu w ok. 1875 r., gdy budynek był w posiadaniu rodziny von Eichmann, zarządzającej posiadłością do 1945 r. Prawdopodobnie także pod kon. XIX w. założono park krajobrazowy, otaczający pałac od wschodu. Po II wojnie światowej w majątku zorganizowano PGR, pałac zaadoptowano na mieszkania. Budynek remontowano w latach 60. i 80. XX wieku. Obecnie budowla jest własnością prywatną.

Opis

Zespół pałacowo-parkowo-folwarczny położony jest w zachodniej części wsi. Część rezydencjonalna oddzielona jest od zespołu folwarcznego drogą asfaltową. Park krajobrazowy rozciąga się na wschód od pałacu. Zespół otoczony jest ogrodzeniem z siatki. Park, zajmujący powierzchnię 4,3 ha, charakteryzuje się drzewostanem o dużej różnorodności gatunkowej i wiekowej. Obecnie park stanowi zwarty masyw drzewostanu o swobodnym układzie, w którym dominują, zwłaszcza w części południowej, kilkusetletnie dęby szypułkowe. Najstarszy okaz pomnikowy ma 608 cm obwodu. Ponadto występują pojedyncze egzemplarze lipy drobnolistnej, jesionu wyniosłego, wiązu szypułkowego, kasztanowca zwyczajnego, robinii akacjowej, osiki oraz klonu srebrzystego. Ubogą warstwę podszytową tworzą śnieguliczka biała, bez czarny, klon pospolity oraz tawuła. Droga prowadząca od południa do pałacu została zaakcentowana szpalerem dębów czerwonych, pochodzący z końca XIX stulecia. W parku występuje chroniony gatunek największego w Polsce chrząszcza - kozioroga dębosza.

Dostęp do zabytku jest ograniczony. Własność prywatna.

Oprac. Marta Kłaczkowska, OT NID w Zielonej Górze, 23.10.2014 r.