Kościół znajduje się na Małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej.

Historia

Kościół zbudowano pod koniec XVII w. na miejscu poprzedniego, który spłonął w 1678 r. Ufundowany przez podkomorzego koronnego Jerzego Dominika Lubomirskiego. Konsekrowany w 1684 przez biskupa Mikołaja Oborskiego. W 1760 dobudowano kaplicę od strony północnej, w której umieszczono barokowy ołtarz z obrazem Matki Bożej Szkaplerznej. W latach 1865-1867 dobudowano kruchtę, przedłużono prezbiterium i zakrystię. W 1921 w miejsce zniszczonego gontu położono modną wówczas blachę. Funkcję kościoła parafialnego utracił w 1989, po konsekracji nowej świątyni - p.w. Matki Boskiej Szkaplerznej.

Opis

Kościół barokowy, wzniesiony w konstrukcji zrębowej, kryty blachą. Wielobocznie zamknięte prezbiterium. W sylwecie zwraca uwagę masywna wieża konstrukcji słupowej. Wnętrze kościoła, utrzymane w stylu rokokowym, zdobi późnobarokowa polichromia figuralno-ornamentalna z 1760, przedstawiająca Apostołów i świętych. Na podporach wieży wizerunki Kazimierza Wielkiego i Kazimierza Jagiellończyka. Na ścianie prezbiterium zachowały się pozostałości polichromii z XVII w. W prezbiterium zachowana empora, miejsce uczestnictwa w nabożeństwach dla fundatorów i kolatorów świątyni. Rokokowy ołtarz główny z obrazem Veraicon pochodzi z 2. poł. XIX w. Przed ołtarzem, w balustradzie, umieszczono herb Lubomirskich. Barokowe ołtarze boczne: z obrazem Święta Rodzina (1864), z wizerunkiem Matki Boskiej Różańcowej, ołtarz św. Sebastiana o ołtarz z obrazem Ecce Homo, autorstwa Jana Stankiewicza. Obraz Matka Boża Szkaplerzna to kopia cudownego obrazu, ufundowanego przez ks. Wojciecha Juraszewskiego w 1760. Znalazła się na nim scena ofiarowania szkaplerze pobożnemu eremicie, pierwszemu generałowi zakonu karmelitów. Oryginał przeniesiono do nowej świątyni. Świątynia otoczona jest kamiennym murem z 1800, z trzema bramkami i kapliczkami stacji Drogi Krzyżowej z 1844. Kościół w otoczeniu starego drzewostanu.

Obiekt dostępny. Dni powszednie - tylko czwartki o 18:00 (17:00). Niedziele i święta - 16:00. Otwarty latem (01.05-30.09.2015), w ramach Szlaku Architektury Drewnianej.

Bilbiografia

• G. Ruszczyk, Drewniane kościoły w Polsce 1918-1939, Warszawa 2001,
• [M. Kornecki], Kościoły Diecezji Tarnowskiej [w:] Rocznik Diecezji Tarnowskiej, Tarnów 1972,
• Słownik Hist.-Geogr. Małopolski w średniowieczu, cz. II, z. 2, Ossolineum 1989,
• P. Skoczek: Parafie Ziemi Limanowskiej. Proszówki 2009,
• A. Matuszczyk, Beskid Wyspowy. Pruszków 2008.