Jest cennym świadectwem wielokulturowego dziedzictwa Wielkopolski.

Historia

Pierwsza wzmianka o wsi smolarskiej złożonej z pięciu domostw pochodzi z 1564 r. Początkowo była to królewszczyzna. W 1580 istniał tu młyn papierniczy. W okresie zaborów wieś nosiła nazwę Neuteich, zamieszkiwali tu głównie ewangelicy. W okresie międzywojennym granica państwowa, biegnąca na krótkim odcinku rzeką Miałą, dzieliła wieś na dwie części: niemiecką (zachodnią) i polską (wschodnią). Pamiątką długoletniego podziału są zachowane do dziś nazwy - Chełst Polski i Chełst Niemiecki. Zachowany do dziś szachulcowy kościół wzniesiony został w 1765 r. Po 1945 r. budynek został przejęty przez katolików. Dn. 15.VI.1947 świątynia została poświecona p.w. Matki Boskiej Królowej Polski. Obecnie kościół pełni funkcję kościoła fil. parafii p.w. św. Jana Kantego w Niegosławiu. Po 1976 r. do budynku od zach. dobudowano przedsionek, w 1983 r. przy ścianie pd. wzniesiono salkę katechetyczną. W l. 1989 i 1995 świątynia była restaurowana.

Opis

Kościół usytuowany jest w środkowej części wsi Chełst, po pd. stronie szosy z Wielenia i Drawska do Drezdenka. Świątynia jest orientowana, z nieznacznym odchyleniem na pn. Teren otaczający kościół (dawny cmentarz przykościelny) otoczony jest częściowo nowym ogrodzeniem z metalowych prętów między ceglanymi słupkami, częściowo - drewnianym płotem. Na cmentarzu zachowały się dziewiętnastowieczne nagrobki oraz obelisk poświęcony mieszkańcom wsi poległym podczas I wojny światowej.

Jednonawowy, salowy kościół wzniesiony został na planie prostokąta, z mniejszą, prostokątną przybudówką pełniącą funkcję kruchty od zach. oraz również prostokątną salką katechetyczną po stronie pd. zwarta bryła świątyni nakryta jest wysokim dachem naczółkowym, nad przybudówką zach. - dach trójpołaciowy, nad salka katechetyczną - dach pulpitowy.

Kościół jest budynkiem drewnianym, wzniesionym na wysokiej, ceglanej podmurówce, w konstrukcji szkieletowej, z wypełnieniem cegłą. Wypełnienia oraz ściany od wewnątrz otynkowano. Salka katechetyczna jest obiektem murowanym z cegły i otynkowanym, na ścianach malowana imitacja konstrukcji szkieletowej. Dach kościoła i dachy przybudówek pokryte zostały blachą. Wnętrze nakryte jest drewnianym stropem belkowym.

Na zewnątrz kompozycja ścian oparta jest na kontraście ciemnych belek konstrukcji szkieletowej i jasnych, otynkowanych, malowanych na biało wypełnień. Okna są prostokątne, w prostych, drewnianych obramieniach. Prostokątne, przykryte dwuspadowymi daszkami wejścia do kościoła znajdują się w przedsionku zach. oraz w elewacji pn.

Wnętrze nakryte jest drewnianym stropem belkowym. Od strony zach. oraz przy ścianach bocznych znajdują się wsparte na słupach drewniane empory o pełnych, ramowo-płycinowych parapetach. Z dawnego wyposażenia kościoła zachował się ołtarz złożony z osiemnastowiecznych uszaków i późniejszych elementów (nadstawka, kolumienki) z XIX i XX w. W ołtarzu gł. umieszczono współczesny obraz Matki Boskiej Rokitniańskiej.

Kościół dostępny do zwiedzania z zewnątrz oraz - po wcześniejszym uzgodnieniu - wewnątrz. Bliższe informacje oraz godziny Mszy Św. są podane na stronie internetowej Diecezji Zielonogórskiej: www.diecezja.zgora.pl

Oprac. Krzysztof Jodłowski, OT NID w Poznaniu, 03-12-2015 r.