Historia

Kościół parafialny w Chechle po raz pierwszy wzmiankowany jest w źródłach w 1308 r. Został wtedy zniszczony przez najemników biskupa krakowskiego Jana Muskaty. Kościół w XV w. był pod patronatem rycerskim. Kolejny drewniany kościół wzniesiono prawdopodobnie w 1517 r., przy parafii istniał wówczas wikariat i szkoła, w wiekach XVII i XVIII także szpital dla ubogich. Obecny, murowany kościół parafialny pw. Narodzenia NMP powstał w 1807 r. w miejscu starszego, jako klasycystyczny, orientowany, ze sklepionym trójbocznie zamkniętym prezbiterium z parą identycznych lokalności po bokach oraz znacznie szerszym korpusem nakrytym stropem. Jednolitą kompozycję z kościołem tworzy ogrodzenie - mur z okrągłymi, dekoracyjnymi basztami na narożnikach oraz nieco późniejsza dzwonnica (z ok, 1830 r.). W 1895 r. świątynię gruntownie odnowiono i rozbudowano (dobudowano od północy kruchtę)., konsekrowano w 1912 r. W latach 80. XX w. dach kościoła pokryto blachą, w latach 90. przeprowadzono prace we wnętrzu kościoła i prace remontowe dzwonnicy. Wyposażenie barokowe i rokokowe pochodzi z XVII i XVIII w z poprzedniego kościoła drewnianego.

Opis

Kościół znajduje się w południowo-zachodniej części wsi, po południowej stronie głównej drogi wiejskiej, jest otoczony murem z 4 dekoracyjnymi basztami narożnymi. W kamiennym murze od pd. znajduje się brama prowadząca na cmentarz i 5 kamiennych nagrobnych obelisków z ok. 1860 r. Murowana i otynkowana dzwonnica stoi na pn. od kościoła w linii ogrodzenia. Kościół został zbudowany z kamienia i cegły, został otynkowany. Na styku nawy i węższego prezbiterium przylegają do niego od północy i południa, zbudowane na planie prostokąta skarbczyk i zakrystia tworząc w rzucie formę zbliżoną do krzyża łacińskiego. Sklepienie nad prezbiterium jest ceglane, krzyżowe, nawa jest nakryta drewnianym płaskim stropem z fasetą. Znajdujące się od pn. składzik i kruchta i zakrystia przylegająca do korpusu od południa także nakryte są stropami drewnianymi. Wszystkie dachy kryte są blachą ocynkowaną. Elewacje rozczłonkowane są pilastrami, trójboczne zamknięcie prezbiterium zostało oszkarpowane szkarpami jednouskokowymi. Nawę obiega gzyms kordonowy biegnący poniżej okien, prezbiterium i wszystkie ściany zewnętrzne przybudówek zostały zamknięte profilowanym gzymsem wieńczącym. Frontowa elewacja zach. zawiera podziały płycinowo-ramowe. W jej osi środkowej znajduje się prostokątny otwór drzwiowy umieszczony w półkoliście zamkniętej wnęce. Główne wejście zostało ujęte w formie pseudoportalu zamkniętego trójkątnie, w którego szczycie znajduje się koliste okienko. Zachodni szczyt nawy wydzielony jest gzymsem i dekorowany 9 wysmukłymi zamkniętymi półkoliście blendami. Ołtarz główny jest barokowy z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w barokowej srebrnej sukience. Z 4 ołtarzy bocznych, 2 znajdują się na wsch. ścianie nawy i pochodzą z poł. XVII w.

Obiekt dostępny z zewnątrz.

Oprac. Tomasz Woźniak, OT NID w Krakowie, 04.05.2015 r.