XX w., której wartości artystyczne wiążą się m.in. z klasycyzującym wystrojem elewacji oraz zachowaniem historycznych wnętrz dawnej piekarni. 

Historia

Kamienicę wzniesiono w 1873 r. wg projektu mistrza murarskiego A. Klehra w stylu neorenesansowym, w miejscu wcześniejszego domu, jako budynek trzypiętrowy z użytkowym poddaszem i oficyną od strony tylnej. W 1892 r. przebudowano strefę parteru, natomiast w 1908 r. dokonano niewielkich zmian w wyglądzie elewacji frontowej budynku, poprzez wprowadzenie cegły glazurowanej oraz wprowadzenie zwieńczeń z piekarskimi motywami nad otworami okiennymi pierwszego piętra i nad wejściem głównym. Budynek od lat 70. XIX w. do lat 30. XX w. stanowił własność rodziny piekarzy, Kuballów, którzy w przyziemiu kamienicy prowadzili piekarnię i sklep. Gruntowny remont elewacji frontowej przeprowadzono w 1984 r. W 1985 r. wystrój wnętrza piekarni wpisany został do rejestru zabytków.

Opis

Kamienica usytuowana jest w obrębie staromiejskiego układu urbanistycznego Bytomia, w zwartej zabudowie północnej pierzei ul. J. Jainty. Jest to obiekt murowany z cegły, założony na rzucie prostokąta, dwupiętrowy z użytkowym poddaszem, kryty dachem dwuspadowym pokrytym papą, z oficyną od strony podwórza. 

Elewacja frontowa kamienicy jest symetryczna, pięcioosiowa, licowana od frontu białą cegłą glazurowaną, zwieńczona profilowanym gzymsem. Strefa parteru z ciągiem witryn sklepowych i wejściem głównym w osi bocznej, artykułowana jest dekoracyjnymi, żeliwnymi słupkami. Wyższe partie fasady, wyodrębnione od parteru i poddasza za pomocą profilowanych gzymsów, artykułowane są za pomocą równomiernie rozmieszczonych otworów okiennych oraz gzymsów podokiennych. Na jej wystrój składają się ponadto profilowane opaski okienne, zwieńczone na wysokości I i II piętra odcinkowymi gzymsami na konsolach oraz kartuszami z dekoracją w formie rogów obfitości, precli i bułeczek (I piętro i kartusz nad wejściem głównym) oraz płyciny podokienne (I piętro). Elewacja tylna jest dwuosiowa. Do elewacji przylega oficyna z drewnianą galerią, pierwotnie otwartą, a obecnie zabudowaną. Wnętrze budynku na poziomie parteru uległo przekształceniu, natomiast na pozostałych kondygnacjach zachowany jest pierwotny, dwutraktowy układ pomieszczeń. Na wyposażenie wnętrza kamienicy składają się m.in. drewniane schody z tralkową balustradą w klatce schodowej, wewnętrzna stolarka drzwiowa, a także oryginalny wystrój piekarni w postaci ceramicznej okładziny ścian. 

Obiekt dostępny poza wnętrzami mieszkalnymi.

Oprac. Dorota Bajowska NID Pracownia Terenowa w Katowicach, 11.2020 r.