Historia

ok. poł. XIV w. - budowa kościoła.

1617 r. - przebudowa kościoła.

1854 r. - przebudowa kościoła.

lata 50. i 70. XX w. - remonty.

lata 80. XX w. - rozbudowa kościoła.

Opis

Wieś Bystrzyca Górna, w typie łańcuchówki, ciągnąca się wzdłuż rzeki Bystrzycy, znajduje się 8 km na południowy-zachód od Świdnicy. Kościół znajduje się na stoku w zachodniej części wsi, po półnicnej stronie głównej drogi.

Gotycki kościół wzniesiono ok. poł. XIV w. Został przebudowany w 1617 r. (cebulasty hełm wieży), i w 1854 r. Remonty przechodził w latach 50. i 70. XX w. W latach 80. XX w. dokonano zasadniczej rozbudowy kościoła, powiększając znacząco jego nawę.

Przed rozbudową świątynia jednonawowa, zbudowana na rzucie prostokąta, z pięciobocznie zamkniętym prezbiterium od wsch., w którego wschodniej ścianie gotycki portal. Od południa do nawy przylega wieża, na planie kwadratu, wyżej oktagonalna, nakryta hełmem cebulastym z prześwitami. Po przeciwnej stronie nawy zakrystia. Nawa kryta stropem drewnianym, wspartym na dwóch podciągach. Prezbiterium sklepione krzyżowo. Łuk tęczowy późnogotycki.

Obecnie nawa koscioła przedłużona w kierunku zachodnim oraz poszerzona w kierunku północnym i południowym. Kościół nakryty jest dachami dwuspadowymi, krytymi dachówką, od zachodu z naczółkiem. Na ścianach kościoła eksponowane są całopostaciowe epitafia renesansowe. Wyposażenie kościoła neogotyckie oraz współczesne.

Obok kościoła znajduje się dawny cmentarz (obecnie nieużytkowany) otoczony kamiennym murem z bramką. Z kościołem od zachodu sąsiaduje dawna plebania.

Kościół zazwyczaj zamknięty, możliwość oglądania z zewnątrz bez ograniczeń.

Oprac. Krzysztof Czartoryski, OT NID we Wrocławiu, 18.08.2015 r.