kościół parafialny pw. św. Bartłomieja - Zabytek.pl
Adres
Burgrabice
Lokalizacja
woj. opolskie, pow. nyski, gm. Głuchołazy - obszar wiejski
Historia
Pierwsze wzmianki o kościele w Burgrabicach pochodzą z poł. XV w. Obecna budowla wzniesiona została w XVI wieku. Około roku 1720 po stronie południowej kościoła dobudowano zakrystię i kruchtę oraz przesklepiono wnętrza. Na początku XX wieku rozebrano wieżę, a w jej miejsce wzniesiono zespoloną z kościołem, budowlę centralną. Kościół został ponownie konsekrowany w 1924 roku. W połowie XIX wieku z pobliżu kościoła wzniesiono klasycystyczną kaplicę grobową, a w 1878 roku w mur otaczający teren wokół kościoła wkomponowano słupowe kapliczki ze stacjami Drogi Krzyżowej.
Opis
Kościół znajduje się w centrum miejscowości na działce zbliżonej kształtem do prostokąta. Po stronie zachodniej kościoła znajduje się cmentarz, a od wschodu, tuż przy prezbiterium klasycystyczna kaplica pogrzebowa wzniesiona w poł. XIX wieku. Teren wokół kościoła otoczony jest kamiennym, częściowo otynkowanym murem z bramką na osi. Świątynia jest orientowana z trójbocznie zamkniętym, oskarpowanym prezbiterium, prostokątnymi zakrystiami po obu jego stronach (starą, pełniącą obecnie funkcję kaplicy-kruchty i nową) i prostokątną nawą. Od południa, przy ostatnim przęśle nawy znajduje się czworoboczna kruchta i okrągła klatka schodowa. Po stronie zachodniej jeszcze na początku XX wieku znajdowała się wieża. W latach 1913-14 została ona rozebrana, a w jej miejsce postawiono budowlę centralną z wejściem na osi. Kościół jest murowany z cegły na kamiennej podmurówce, częściowo oskarpowany, otynkowany z elewacją rotundy dekorowanymi boniowanymi pilastrami. Otwory okienne i drzwiowe zamknięte są łukiem pełnym, w obramieniach z tynku. Korpus kościoła nakryty jest dachami siodłowymi i dachem pulpitowym nad zakrystią. Rotunda nakryta jest kopułą z oknami powiekowymi, zwieńczoną hełmem cebulastym z ośmioboczną latarnią. W centrum elewacji zachodniej znajduje się otwór drzwiowy w opasce z kluczem, obudowany portalem o przerwanym naczółku, w którym znajduje się płaskorzeźbiony medalion ze sceną męczeństwa św. Bartłomieja i datą 1914. Znajdująca się e elewacji południowej kruchta zwieńczona jest szczytem ze spływami, w nim medalion z datą 1720. Wnętrze świątyni nakryte jest sklepieniami kolebkowym z lunetami pokrytymi XX-wieczną dekoracją malarską o motywach roślinnych. Na sklepieniu nawy i prezbiterium znajdują się medaliony z przedstawieniami figuralnymi. Ściany nawy rozczłonkowane są pilastrami, na których spoczywają odcinki wydatnego gzymsu. Po stronie zachodniej znajduje się, założony na odcinku koła, wsparty na czterech kolumnach chór muzyczny. Z barokowego wyposażenia wnętrza zachowały się ołtarze: główny (XVIII w.) flankowany pełnoplastycznymi rzeźbami św. Piotra i Pawła umieszczonymi na konsolach i dwa boczne z figurami św. Marii Magdaleny i św. Jana Ewangelisty oraz św. Anny i św. Joachima. Charakteru wnętrza dopełniają: prospekt organowy z kotarami i ażurowymi uszakami, komplet ław kościelnych i znajdujący się w pobliży chóru konfesjonał oraz XIX-wieczna ambona i obrazy Stacji Drogi Krzyżowej.
Zabytek dostępny.
Oprac. Aleksandra Ziółkowska, OT NID w Opolu, 15.01.2014 r.
Rodzaj: kościół
Styl architektoniczny: gotycki
Materiał budowy:
ceglane
Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków
Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_16_BK.17454, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_16_BK.18280