W jego wnętrzu zachowało się wyposażenie z XVIII w. Na uwagę zasługuje polichromia Wacława Taranczewskiego z 1939 r.

Historia

Parafia w Błociszewie została erygowana w 1408 roku przez bpa Wojciecha Jastrzębca z Łubnicy, który wydzielił ją z parafii Rąbiń. W tym samy roku Jan i Mikołaj Błociszewscy, właściciele wsi ufundowali pierwotny kościół p.w. św. Michała Archanioła. Obecna świątynia została wzniesiona przed 1736 rokiem na miejscu wcześniejszego kościoła z 2 poł. XVII w. W 1778 r. Ksawery Kęszycki sfinansował dobudowę wieży. Świątynię restaurowano w latach 1848, 1905, 1939, 1957. W latach 1868-1869 w prezbiterium umieszczono witraże przedstawiające św. Jana Nepomucena, św. Floriana i św. Wojciecha. W 1905 r. z fundacji Florentyny Chłapowskiej pierwotna zakrystia została zamieniona na prezbiterium a od strony północnej dobudowano nową zakrystię.

Opis

Kościół p.w. św. Michała Archanioła w Błociszewie usytuowany jest w centrum wsi na nieregularnej parceli przy drodze do Kościana. Otaczający go teren (dawny cmentarz przykościelny) ogrodzony jest drewnianym płotem i częściowo siatką. Od strony zachodniej na teren kościelny prowadzi murowano-żelazna brama. Na terenie cmentarza znajduje się metalowa dzwonnica (po północnej stronie kościoła) oraz klasycystyczna kaplica grobowa zasłużonej dla Wielkopolski rodziny Kęszyckich z końca XIX w. (po stronie południowej) oraz liczne nagrobki i Grota Niepokalanego Serca Matki Boskiej, zbudowana z kamieni polnych, w niszy w kształcie łuku znajduje się figura Matki Boskiej oraz pamiątkowa tabliczka z napisem: „Na Pamiątkę Ofiarowania Najświętrzej Marji Pannie, od Parafji Błociszewskiej, dnia 7.7.1946.”. W pobliżu, w zabytkowym parku znajduje się pałac Kęszyckich.

Jednonawowa, orientowana świątynia konstrukcji szkieletowej, oszalowana wewnątrz i z zewnątrz, wzniesiona została na planie prostokąta. Od wschodu znajduje się węższe i niższe prezbiterium zamknięte trójbocznie, z zakrystią po stronie północnej. Od zachodu przylega do kościoła wieża konstrukcji słupowej z kruchtą w przyziemiu, przykryta barokowym hełmem z latarnią, w zwieńczeniu umieszczony jest krzyż z kulą u podstawy. Na wieży znajduje się zegar z 1847 r. Dwu kalenicowy dach świątyni pokryty jest łupkiem. Nad nawą znajduje się czworoboczna wieżyczka na sygnaturkę, zwieńczona blaszanym hełmem baniastym z latarnią. Kościół jest oszalowany wewnątrz i na zewnątrz. Elewacje kościoła, zarówno korpusu nawy jak i prezbiterium przepruwają zamknięte półkoliście okna. We wnętrzu na uwagę zasługuje: polichromia autorstwa Wacława Taranczewskiego z 1939 r. na płaskim stropie z fasetą, wspólnym dla nawy i prezbiterium, chór muzyczny wsparty na dwóch słupach z wybrzuszonym parapetem w części środkowej oraz ołtarz główny i dwa ołtarze boczne, późnobarokowe z 2 poł. XVIII w. a także klasycystyczna ambona i witraże z 1906 r.

Obiekt dostępny z zewnątrz. Msze św. w niedziele: godz. 8.00, 10.00, 11.30, w dni powszednie: godz. 18.30 (17.00 w okresie zimowym), w święta w dni pracy: godz. 9.30, 18.30, biuro parafialne: czynne przed i po Mszy św.

Oprac. Beata Marzęta, OT NID w Poznaniu, 17-10-2015 r.