Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół filialny pw. Świętej Rodziny - Zabytek.pl

kościół filialny pw. Świętej Rodziny


kościół XVIII w. Bińcze

Adres
Bińcze

Lokalizacja
woj. pomorskie, pow. człuchowski, gm. Czarne - obszar wiejski

Przykład osiemnastowiecznego kościoła ryglowego, wzniesionego w tradycyjnej technice budowlanej, popularnej w wiejskim budownictwie sakralnym na Pomorzu w okresie od XVI do XIX w.

Historia

Pierwszy kościół w Bińczach był wyznania ewangelickiego i prawdopodobnie powstał w 1592 roku. Od 1628 r. Bińcze było siedzibą rozległej parafii, z podległymi jej kościołami i kaplicami filialnymi. W 1825 r. parafia przestała istnieć. Kościół stał się filią parafii w Człuchowie, a następnie Olszanowie. W 1853 r. parafię w Bińczach na dwa lata reaktywowano. Od 1946 r. kościół jest katolicki, od 1974 r. parafialny. Istniejąca do dzisiaj budowla powstała w 1761 roku. Według karty ewidencyjnej obiektu z 1958 r. budowniczym był Pamerenik Michael et Jacob Lorenz. W latach 70. XX w. w elewacjach kościoła otynkowano fachy. W 1983 r. do nawy dobudowano prezbiterium i zakrystię oraz zmieniono kształt otworów okiennych z zakończonych łukiem półkolistym na prostokątne. W tym samym mniej więcej czasie we wnętrzu obłożono boazerią emporę i strop. Około 1990 r. obok kościoła wzniesiono wolnostojącą dzwonnicę.

Opis

Kościół położony w centrum wsi, po zach. stronie drogi, naprzeciwko zespołu dworsko-parkowego. Pierwotnie teren przykościelny pełnił funkcję cmentarza (nagrobki nie zachowały się). Na działce oprócz kościoła znajduje się plebania, wolnostojąca dzwonnica krosnowa, krzyż misyjny, dwie groty (wszystko współczesne) oraz pojedyncze egzemplarze starodrzewu.

Korpus kościoła w konstrukcji ryglowej, w elewacjach kalenicowych fachy wypełnione cegłą i otynkowane. Wieża w konstrukcji słupowo - ramowej, oszalowana deskami. Prezbiterium (współczesne) murowane z cegły i częściowo ryglowe. Dach korpusu kościoła kryty łupkiem, wieża blachą miedzianą. Rzut prostokątny, jednoprzestrzenny, bez wydzielonego prezbiterium. Bryła prostopadłościenna, z wieżą od zach. i prezbiterium od wschodu. Nawa i prezbiterium kryte osobnymi dachami - dach nawy dwuspadowy, dach prezbiterium dwuspadowy z naczółkiem, z nieco wyżej położoną kalenicą i dłuższym okapem. Wieża kryta barokowym, baniastym hełmem z latarnią, zwieńczonym iglicą z puszką i chorągiewką. Na chorągiewce data 1592. Przy pn. elewacji nawy dwie dobudówki - dawna zakrystia, ob. kaplica i współczesna zakrystia. Wejścia do budynku w elewacji zach. i południowej. Wejście w elewacji pd. zwieńczone łukiem półkolistym. Otwory okienne prostokątne, przy wieży kwadratowe okienka wielkości fach (współczesne), doświetlające emporę. W elewacjach wyeksponowana konstrukcja ścian - drobna szachownica słupów i rygli oraz skontrastowane z nimi pola tynkowanych fach. We wnętrzu oryginalna empora organowa i strop (z wyeksponowanymi belkami i mieczami) są pokryte boazerią. Z zabytkowego wyposażenia zachował się rokokowy ołtarz główny z XVIII wieku. Pod nawą krypta z trumnami (niedostępna).

Zabytek dostępny. Możliwość zwiedzania bezpośrednio przed i po nabożeństwach.

oprac. Beata Dygulska, OT NID w Gdańsku, 13-11-2015 r.

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  szachulcowe

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_22_BK.39258, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_22_BK.273295