Budynek został wzniesiony w typie włoskiego pałacu miejskiego.

Historia

Willa została prawdopodobnie wzniesiona w latach 1882-1883, gdyż takie lata widnieją na jej przyczółkach wieńczących. Zachowany projekt budynku sygnowany jest przez dwóch architektów: Karola Korna i Teodora Biowskiego. Wiadomo, że w willi mieszkał Karl Korn wraz z rodziną. Autorem polichromii znajdujących się w sieni jest bielski malarz R. Glücklich.

Opis

Budynek jest murowany, wzniesiony z cegły. Został założony na planie wydłużonego prostokąta w dwoma bocznymi ryzalitami. Obiekt jest dwukondygnacyjny. Całość przekrywa czterospadowy dach typu mansardowego wykonany z blachy. Elewacja frontowa, wschodnia, jest jedenastoosiowa. Poszczególne osie wyznaczają otwory okienne oraz drzwiowe. W części cokołu, na piątej osi od strony południowej, znajduje się otwór wejściowy o jednoskrzydłowych drzwiach zamkniętych łukiem odcinkowym. Umieszczony jest on poniżej linii przyziemia i prowadzą do niego jednobiegowe schody zabezpieczone kutą, metalową balustradą. Otwór drzwiowy o jednoskrzydłowych drzwiach znajduje się również na jedenastej osi. Na pierwszej osi prostokątne okno zamknięte łukiem odcinkowym jest zblendowane. Na pozostałych osiach znajdują się prostokątne okna zamknięte łukiem odcinkowym zabezpieczone kratą i ujęte są zwornikami. Pierwsza kondygnacja jest rustykowana. Znajdują się w niej prostokątne, czterodzielne okna zaakcentowane opaskami oraz zwornikami. Pod każdym z nich znajduje się ozdobna, kamienna płycina przedstawiająca m.in. motyw głowy lwa. Na szóstej osi znajduje się portal wejściowy mieszczący dwuskrzydłowe, drewniane, zdobione płycinami drzwi z nadświetlem zamkniętym półkoliście wypełnionym ozdobną kratą. Flankują go rustykowane kolumny umieszczone na postumentach. Podtrzymują one zabezpieczony kamienną, tralkową balustradą balkon, znajdujący się na pierwszym piętrze. Poszczególne kondygnacje oddzielone są między sobą wydatnym gzymsem. Druga kondygnacja mieści prostokątne, czterodzielne okna oddzielone od siebie klasycznymi pilastrami. Okna zaakcentowane są opaskami oraz trójkątnym naczółkiem. Pod każdym z nich znajduje się dekoracja przypominające rząd tralek. Całość wieńczy belkowanie z gzymsem koronującym, które wspierają konsole i balustrada. Ryzality posiadają manierystyczne szczyty. Elewacja boczna, południowa jest pięcioosiowa. Na pierwszej i drugiej kondygnacji, na osiach pierwszej, drugiej i piątej okna są zblendowane zaakcentowane analogicznymi opaskami jak w elewacji frontowej. Pozostałe okna są prostokątne, czterodzielne. W obniżonej partii przyziemia, na pierwszej osi znajduje się otwór wejściowy o jednoskrzydłowych drzwiach. Elewacja boczna, południowa także jest pięcioosiowa. Zblendowane okna znajdują się na pierwszej i drugiej osi obu pięter. Pozostałe okna analogiczne jak w elewacji południowej.

We wnętrzu zachowały elementy bogatego wystroju. W sieni znajdują się polichromie nawiązujące do malarstwa pompejańskiego, które zostały umieszczone w podziałach. Przedstawiają one Apollina i muzy. Belkowy strop zdobiony jest dekoracją ornamentacyjną. Ściany zdobią arkady oraz pilastry. Reprezentacyjna klatka schodowa zdobi kuta balustrada schodów i medaliony z malarskimi przedstawieniami putt.

Obiekt dostępny z zewnątrz.

Oprac. Sabina Rotowska, OT NID w Katowicach, 23-12-2015 r.