Historia

Kościół w Bielanach Wrocławskich (niem. Bettlern) po raz pierwszy wzmiankowany był w 1331 roku. W roku 1358 wymieniony został jako kościół parafialny. Czas budowy obecnego kościoła określa się na lata 1500-1530. Około roku 1530 przejęty został przez protestantów. W roku 1654 w ramach działań kontrreformacyjnych zwrócony został katolikom. W roku 1621 dobudowana została kaplica i kruchta południowa, w roku 1663 wzmocniono stare lub złożono nowe sklepienie w prezbiterium. W roku 1768- zbudowana została nowa drewniana górna kondygnacja wieży ze zwieńczeniem. W wieku XIX i XX kościół był wielokrotnie remontowany.

Opis

Kościół orientowany, położony w środkowej części miejscowości w sąsiedztwie zespołu dworskiego, usytuowanego po przeciwnej stronie drogi. Otoczony cmentarzem warownym, ogrodzonym ceglanym murem z przyporami, od zewnątrz tynkowanym.

Murowany z cegły. Salowy z dwuprzęsłowymi prezbiterium i nawą oraz z prostokątną wieżą od zachodu. Elewacje korpusu ceglane z użyciem zendrówki, górna cześć wieży drewniana, zwieńczona hełmem z glorietą. Od północy do prezbiterium dostawiona zakrystia i kaplica, oraz współczesna salka katechetyczna, od południa prostokątna kruchta z szachulcowym szczytem, przy kruchcie od zach. dobudówka z klatką schodową, prowadzącą na emporę. Korpus kościoła przykryty wysokim ceramicznym dwuspadowym dachem, kruchta przykryta dachem dwuspadowym, zakrystia z kaplicą dachem pulpitowymi. Prosto zakończone prezbiterium trzema ostrołukowymi ślepymi oknami. W bocznych ścianach prezbiterium ostrołuczne otwory okienne z piaskowcowymi maswerkami, w ścianie wschodniej trzy ślepe otwory okienne zamknięte łukiem ostrym.

W elewacji kruchty wmurowane płaskorzeźbione piaskowcowe tablice herbowe.

Wnętrze z wciągniętymi przyporami podzielone półkolistym łukiem tęczowym. Korpus kościoła - prezbiterium i nawa - oraz zakrystia i przyziemie wieży przykryte jest sklepieniem krzyżowym z wyciągniętymi szwami. W prezbiterium zachowana późnogotycka wnęka sakramentarium z przedstawieniem Veraikonu. Na pd. ścianie elewacji płyta nagrobna Anny z domu Utmann (1654).

Zabytek dostepny

oprac. Maria Czyszczoń, 28.09.2015 r.