Historia

Bagrowo jest dawną wsią rycerską o średniowiecznym rodowodzie. W XV i na pocz. XVI w. należała do Bagrowskich, Celmów i Prusów, w 1536 r. — do Jana i Stanisława Chłapowskich, w XVII w. — Dobińskich herbu Trąby, a w XVIII w. — Czackich. Parafia wzmiankowana została po raz pierwszy w 1404 roku. Pierwotny kościół w XVII w. popadł w ruinę. Ówczesny właściciel wsi, nie mogąc podołać jego odbudowie, w 1677 r. oddał w zarząd oo. franciszkanom. Zarządzali oni nim w latach 1677-1882, ponadto od 1682 r. sprawiali pieczę również nad parafią. Obecny kościół został zbudowany w 1751 r. z fundacji franciszkanów i konsekrowany w 1752 roku. Od 1842 r. kościół w Bagrowie stał się przejściowo filią parafii w Mącznikach. W 1937 roku została obniżona wieża ze względu na jej zły stan techniczny. W 1953 r. wymieniono podmurówkę. W latach 1969-1970 wzmocniono konstrukcję wieży, 1987-1989 przełożono pokrycie dachu, 190-1991 - wzmocniono stropy oraz ściany. W 1992 r. wyremontowano zakrystię.

Opis

Wieś Bagrowo położona jest w odległości 8 km na pn. wsch. od Środy Wielkopolskiej. Kościół pw. św. Katarzyny w Bagrowie usytuowany jest w północnej części wsi po wschodniej stronie drogi prowadzącej do Zdziechowic. Jest budynkiem orientowanym, drewnianym, konstrukcji zrębowej, zbudowanym na podmurówce z cegły. Jednonawowy, z niższym od nawy, wielobocznie zamkniętym prezbiterium, do którego boku dobudowana jest murowana boczna zakrystia, nakryta dachem pulpitowym, dawniej użytkowana jako kostnica. Dwukalenicowe dachy nawy i prezbiterium pokryte są dachówką. Od zachodu do nawy przylega dwukondygnacyjna wieża z kruchtą w przyziemiu, konstrukcji słupowej, z płaskim dachem zwieńczonym krzyżem. Wewnątrz płaskie stropy. Chór muzyczny z wybrzuszonym w części środkowej parapetem jest wsparty na dwóch słupach. Belka tęczowa ozdobiona została krucyfiksem oraz dwiema rzeźbami przedstawiającymi anioły. Z wnętrza kościoła do zakrystii prowadzą żelazne, ozdobne drzwi z XVIII wieku. Ołtarz główny kościoła pochodzi z 2 poł. XVII w., natomiast dwa ołtarze boczne — z XVIII wieku. Nad XVIII-wiecznymi żelaznymi drzwiami prowadzącymi do zakrystii widnieje data konsekracji kościoła. Na otaczającym świątynię cmentarzu przykościelnym położony jest m. in. późnoklasycystyczny nagrobek kamienny Edwarda Dobrogojskiego poległego w 1848 r. pod Miłosławiem.

Kościół dostępny dla zwiedzających z zewnątrz. Msze Św. w niedziele: godz. 10.00, w święta w dni pracy: godz. 16.30. Biuro parafialne jest czynne po Mszach świętych.

Tomasz Łuczak, 16-11-2015 r.