Historia

Kościół został wzniesiony w latach 1900-1902 według projektu berlińskiego architekta Johannesa Otzena. Posadowiony na miejscu XVIII-wiecznej świątyni szachulcowej. Po II wojnie światowej przejęty przez katolików. W latach 1991-2000 przeprowadzono remont, wzmacniając wieżę i zabezpieczając witraże. W 2009 r. poddano konserwacji organy pochodzące z 1902 r. z frankfurckiej firmy Wilhelma Sauera.

Opis

Kościół pw. Przemienienia Pańskiego znajduje się w zachodniej części miasta, na obrzeżach historycznego układu staromiejskiego. Jest usytuowany na nieogrodzonej działce, porośniętej drzewami. Budowla jest orientowana. Kościół został wzniesiony w stylu neogotyckim. Jest to obiekt murowany z cegły, trójnawowy, halowy, założony na planie zbliżonym do kwadratu, z pięciobocznie zamkniętym prezbiterium, z licznymi kruchtami i czworoboczną wieżą od północy. Bryła jest silnie rozczłonkowana i zróżnicowana wysokościowo. Korpus główny przekryty wysokim dachem dwuspadowym, wysoka wieża hełmem ostrosłupowym, a przybudówki dachami wielospadowymi. Pokrycie dachów stanowi łupek w układzie romboidalnym. Ceglane elewacje są ozdobione bogatym detalem architektonicznym w formie gzymsów, fryzów, blend, rozet, ułożonych z glazurowanych, kolorowych płytek. Ściany podłużone artykułowane regularnie rozmieszczonymi dużymi oknami, zamkniętymi ostrołukowo, w partii przyziemia mniejszymi biforiami, również ostrołukowymi oraz przyporami. Wnętrze podzielone trzema parami filarów. Wyposażenie, na które się składają m.in. ołtarz, prospekt organowy, żyrandole, witraże, pochodzi z okresu budowy obiektu.

Obiekt dostępny dla zwiedzających. Możliwość zwiedzania po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym.

Oprac. Marta Kłaczkowska, OT NID w Zielonej Górze, 27.03.2015 r.